Epist. 22, ad Eustochium: "O quoties ego ipse in eremo constitutus, et in illa vasta solitudine quæ exusta solis ardoribus horridum monachis præstat habitaculum putabam me Romanis interesse deliciis. Sedebam solus. . . Horrebant sacco membra deformia. . . . Ille igitur ego, qui ob Gehennæ metum tali me carcere damnaveram, scorpionum tantum socius et ferarum, sæpe choris intereram puellarum, pallebant ora jejuniis, et mens desideriis æstuabat in frigido corpore, et ante hominem sua jam carne præmortuum sola libidinum incendia bulliebant."